İZMİT MUTASARRIFI SELİM SIRRI PAŞA (1851-1924)
İzmit Mutasarrıfı Selim Sırrı Paşa'nın hayattaki torunları...
Selim Sırrı Paşa (1851-1924)
1. Bedia Oral (?-1945)
1.1. Mebrur Oral (1911-1965)
1.1.1. Okyay Oral
1.1.1.1. Begüm Oral
1.2. Necla Oral (Albatros) (1918-1997)
1.2.1. Gülseren Albatros (1939- )
1.2.1.1. Ahmet Mert Önengüt (1968- )
1.2.1.1.1. Mehmet Selim Önengüt (1987- )
Bilgi almak için Ana Sayfanın sol üst bölümündeki İletişim Formunu kullanabilirsiniz.
Vidin kasabasında Balcı Kenanoğulları olarak anılmış bir aileye mensuptur. Babası Seyyit Bey, annesi Pembe Hanım’dır. 1851 yılında Vidin’de doğmuştur. İptidaiye ve rüştiye eğitimini Vidin’de yapmıştır. Bu sırada babasını kaybetmiştir. Daha sonra Vidin hükümet dairesine kâtip olarak girmiş; bir süre sonra da Vidin’de vali bulunan Hakkı Paşa’nın maiyetinde İstanbul’a gelmiştir. Onun yardımı ile eğitimini tamamlamış ve Hakkı Paşa’nın yeğeni Melek Hanım’la evlenmiştir. Yeniden devlet hizmetine girerek Sivas ili mektupçuluğuna oradan da Sivas merkez mutasarrıflığına yükselmiştir. Bu sırada uygulamaya giren bir kanunla Osmanlı Devleti’nin ilk Genel Yol İşleri Gezici Müfettişliğine atanmıştır. Gösterdiği başarı üzerine 1888’de İzmit mutasarrıflığına atanmıştır.
Selim Sırrı Paşa, Bayındırlık’tan yetiştiği için Kocaeli mutasarrıflığı sırasında yol yapım işlerine hız vermiştir. Göreve başlar başlamaz Ankara’ya doğru yapılmakta olan şose bitmemiş olduğundan sancak içinde yol seferberliği ilan etmiştir. İzmit Garı’ndan Taraklı’ya kadar olan 18 saat devam eden şose onun eseridir. Demiryolu boyunca sıralanan ve İzmit’in bir özelliği olan çınar ağaçlarını bu esnada diktirmiştir. Yetişmelerine dikkat etmiş zararı dokunanlara ceza verdirmiştir. Bu arada İzmit ovası bataklıklarının kurutulması için Tavşantepe yöresinden toprak getirterek bataklıkların kısmen kurutulmasını sağlamıştır. Bu kurutma sonucunda Çuhane-Sapak yolunu tamamlamıştır.
1894 yılında Fransız Koleji’nin yapımı sırasında kulesine Fransız bayrağı çekildiğinden bayrağı indirtmiş, inşaata engel olmuştur. Çarşıbaşı Caddesi’ni daraltan duvarını yıktırmıştır. Bu olay üzerine Fransız elçisinin şikâyet ve müdahalesi ile görevinden alınmıştır. Uzun süre açıkta kalmış, 1913 yılında Balkan Harbi sırasında iskân işlerini idareyle görevlendirilmiştir. İlk milletvekili seçimlerinde bağımsız olarak İzmit’ten adaylığını koymuş ise de kazanamamıştır.
Son yıllarını Yukarı Pazar’da yaptırmış olduğu köşkünde geçirmiştir. 1924 yılında vefat etmiş, cenazesi Fevziye Camii yanına defnedilmiştir. Daha sonra 1943 yılında Belediye Başkanı Kemal Öz’ün çabalarıyla kemikleri Namazgâh Şehitliği’ne kaldırılmıştır.
Akşam, 25.1.1945, s. 4.
Akşam, 3.3.1945, s. 4.